Jutro Wigilia. Puste krzesło, niekiedy niestety pusty talerz przy zajętym. Lepszy pusty ogrzany czyjąś obecnością od 12 potraw w samotności. Jutro dzień najgorszej z możliwych - bo zazwyczaj nie z wyboru. Śmierć - straszna, ale naturalna. Rozstanie - nie. To tak przed życzeniami najserdeczniejszymi dla tych, którym nie dane Świąt spędzić Razem. Święta to również wspomnienia z dzieciństwa - a tam na poczesnym miejscu czarno-biały Kaczor. Nie, nie.....proszę o opanowanie i poskromienie niezdrowych ekscytacji, bo o Donalda mi chodzi...ups! - czego człek nie ruszy, to i tak trup z szafy wylata. Rzucali za PRL-u tego Kaczora Donalda (popis jaki, cy cuś?) z reglamentowaną subtelnością dowodząca wyższości Świąt nad resztą szarego roku. Dziś jedno ciągliwe gooovno od 1.01 do 31.12, z chwilą sylwestrowego napięcia - czy Maryla Rodowicz do New Yeara dożyje. To tak w opozycji do sacrum, które tu dziś z każdego (prawie) blogu rączęta ku niebu wyciąga. Ciekawe, dokąd sięgają opadające w dół nożyny profanum? Wszystkim Użytkownikom Salonu 24 wraz z jego Zarządem życzę, by te Święta spędzili Razem - w ostateczności nawet ze swym alter (super) ego. Dla ida krzesła nie stawiajcie...
Kaczor będzie w CUDOWNYM filmie pokazującym, czym jest PATRIOTYZM.
Muzyka będzie stara i dająca odpór coli (do picia, bakterii tyż), którym na wigilijnym stole NIKT numeru 13 nie przeznaczył.
